Χρωστάω μια συγγνώμη | Chrostáo mia singnómi

Ήτανε κάπου ένας μικρός που φάνταζε μεγάλος
Νόμιζε ήταν ο εκλεκτός όλης της γης πρωθυπουργός
που δεν υπάρχει άλλος

Καίγανε γύρω του οι φωτιές
Μα έκοβε ραδίκια
Η γη του μέτραγε πληγές παιδιά που χάνονταν
στο χθες φορώντας σκουλαρίκια

Χρωστάω μία συγνώμη για αυτούς που δεν γεννήθηκαν ακόμη
Στην κόρη μου χρωστάω μία συγγνώμη
που θα ‘χει και για μένα να πληρώνει

Έχει χαλάσει και ο καιρός
μα εκείνον δεν τον νοιάζει
Το κλίμα βγάζει ένα ουρλιαχτό
μα αφού θα τον ψηφίσω εγώ γιατί να τον πειράζει

Χρωστάω μία συγγνώμη σε αυτόν που δεν γεννήθηκε ακόμη
Στην κόρη μου χρωστάω μία συγνώμη
που θα έχει τα δικά μου να πληρώνει

Ήtane kápu énas mikrós pu fántaze megálos
Nómize ítan o eklektós ólis tis gis prothipurgós
pu den ipárchi állos

Kegane giro tu i fotiés
Ma ékove radíkia
I gi tu métrage pligés pediá pu chánontan
sto chthes foróntas skularíkia

Chrostáo mía signómi gia aftus pu den genníthikan akómi
Stin kóri mu chrostáo mía singnómi
pu tha ‘chi ke gia ména na pliróni

Έchi chalási ke o kerós
ma ekinon den ton niázi
To klíma vgázi éna urliachtó
ma afu tha ton psifíso egó giatí na ton pirázi

Chrostáo mía singnómi se aftón pu den genníthike akómi
Stin kóri mu chrostáo mía signómi
pu tha échi ta diká mu na pliróni