Χτες, πήρα ανάποδες στροφές
ταξίδι πίσω πάλι σ’ άγονες γραμμές
κοιτάω στα μάτια το καθρέφτη
και λέω βρες μου εσύ τον φταίχτη.
Χτες, στήσανε πάρτι οι ενοχές
κι άρχισαν το κυνηγητό με τις σκιές
μέχρι που νύχτωσε η βιτρίνα
η μοναξιά δεν είναι ρήγμα.
Μέσα στα μάτια μου χορεύουν
διεφθαρμένες ψευδαισθήσεις
που τρέχουν κι άλλοθι γυρεύουν
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις.
Χτες, ήρθανε άγνωστες φωνές
το είδωλό μου μεθυσμένο εκκρεμές
σε κάποιο μπαρ απ’ τα τυχαία
με μιαν αγάπη φευγαλέα.
Χτες, ξύπνησε άγρια το χτες
και μπήκα μέσα στο κλουβί με τις τρελές,
φαντασιώσεις του ονείρου
σαν το τραπέζι του απείρου.
Μέσα στα μάτια μου χορεύουν
διεφθαρμένες ψευδαισθήσεις
που τρέχουν κι άλλοθι γυρεύουν
πως κάποια μέρα θα γυρίσεις.
Χτες, χτες, χτες…
|
Chtes, píra anápodes strofés
taksídi píso páli s’ ágones grammés
kitáo sta mátia to kathréfti
ke léo vres mu esí ton ftechti.
Chtes, stísane párti i enochés
ki árchisan to kinigitó me tis skiés
méchri pu níchtose i vitrína
i monaksiá den ine rígma.
Mésa sta mátia mu chorevun
dieftharménes psevdesthísis
pu tréchun ki állothi girevun
pos kápia méra tha girísis.
Chtes, írthane ágnostes fonés
to idoló mu methisméno ekkremés
se kápio bar ap’ ta tichea
me mian agápi fevgaléa.
Chtes, ksípnise ágria to chtes
ke bíka mésa sto kluví me tis trelés,
fantasiósis tu oniru
san to trapézi tu apiru.
Mésa sta mátia mu chorevun
dieftharménes psevdesthísis
pu tréchun ki állothi girevun
pos kápia méra tha girísis.
Chtes, chtes, chtes…
|