Ζητάς το λόγο να σου πω
γιατί τραβάω το χέρι μου
μέσα από το δικό σου,
ρωτάς πως έγινε κι αυτό
δε βρήκες, όταν ξύπνησες,
κανένα στο πλευρό σου.
Έτσι, χωρίς κανένα λόγο,
χωρίς κανένα λόγο,
μαζί πετάξαμε ψηλά
με της αγάπης τα φτερά
απ’ τη χαρά στον πόνο.
Ρωτάς πως φτάσαμ’ ως εδώ
που πήγανε τα δάκρυα
τώρα που λέμε αντίο
για άλλα πάλευ’ η καρδιά
και άλλα θέλησε η ζωή
τώρα από μας τους δύο.
Έτσι, χωρίς κανένα λόγο,
χωρίς κανένα λόγο,
μαζί πετάξαμε ψηλά
με της αγάπης τα φτερά
απ’ τη χαρά στον πόνο.
|
Zitás to lógo na su po
giatí traváo to chéri mu
mésa apó to dikó su,
rotás pos égine ki aftó
de vríkes, ótan ksípnises,
kanéna sto plevró su.
Έtsi, chorís kanéna lógo,
chorís kanéna lógo,
mazí petáksame psilá
me tis agápis ta fterá
ap’ ti chará ston póno.
Rotás pos ftásam’ os edó
pu pígane ta dákria
tóra pu léme antío
gia álla pálev’ i kardiá
ke álla thélise i zoí
tóra apó mas tus dío.
Έtsi, chorís kanéna lógo,
chorís kanéna lógo,
mazí petáksame psilá
me tis agápis ta fterá
ap’ ti chará ston póno.
|