Songtextsuche:
ΔΡΟΜΟΙ ΠΑΛΙΟΙ | Dromoi Palioi
Δρόμοι παλιοί
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά Κάμε να σ’ ανταμώσω κάποτε Φάσμα χαμένο του πόθου μου Κι εγώ, ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ Κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες
Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα Κι ούτε κανένας, ούτε κανένας με γνώριζε, με γνώριζε
Νταλάρας Γιώργος Μουσική/Στίχοι: Θεοδωράκης Μίκης/Αναγνωστάκης Μανώλης | Alte Straßen
Alte Straßen, die ich unendlich liebte und hasste Unter den Schatten der Häuser will ich laufen Nächte der Rückkehr, unvermeidbare und die Stadt ist Tod
Meine unbedeutende Anwesenheit entdecke ich an jeder Ecke Lass mich dir irgendwann begegnen Verlorener Bereich meines Denkens Und ich, will vergessen und rebellisch weiter gehen einen zitternden Funken haltend in meinen feuchten Handflächen
Und ich ging weiter in der Nacht ohne jemanden zu kennen und auch keiner, auch keiner kannte mich, kannte mich |
Kommentare
Noch keine Kommentare