Να ζει κανείς ή να μη ζει
στην ψεύτρα κοινωνία,
χαρά ζητάς απ’ τη ζωή
και βρίσκεις αγωνία.
Παλιοζωή, σκληρή ζωή,
ζωή γεμάτη πόνο,
με πλήγωσες και μ’ άφησες
με τις πληγές μου, μόνο,
με πλήγωσες και μ’ άφησες
με τις πληγές μου, μόνο.
Το κάθε βήμα μου, καημός,
το κάθε βήμα, δάκρυ,
η κάθε σκέψη μου, λυγμός,
δεν βρίσκω πλέον άκρη.
Παλιοζωή, σκληρή ζωή,
ζωή γεμάτη πόνο,
με πλήγωσες και μ’ άφησες
με τις πληγές μου, μόνο,
με πλήγωσες και μ’ άφησες
με τις πληγές μου, μόνο.
Ζωή γεμάτη πόνο.
|
Na zi kanis í na mi zi
stin pseftra kinonía,
chará zitás ap’ ti zoí
ke vrískis agonía.
Paliozoí, sklirí zoí,
zoí gemáti póno,
me plígoses ke m’ áfises
me tis pligés mu, móno,
me plígoses ke m’ áfises
me tis pligés mu, móno.
To káthe víma mu, kaimós,
to káthe víma, dákri,
i káthe sképsi mu, ligmós,
den vrísko pléon ákri.
Paliozoí, sklirí zoí,
zoí gemáti póno,
me plígoses ke m’ áfises
me tis pligés mu, móno,
me plígoses ke m’ áfises
me tis pligés mu, móno.
Zoí gemáti póno.
|