|
Στο μυαλό μου την εικόνα σου συγκρατώ
στέκομαι στο χθες, φοβάμαι και δε ζητώ
παγώνω το βλέμμα
δεν μπορούσα να φωνάξω, να κρατηθώ
άδειες λέξεις κι η αλήθεια μας στο κενό
να ‘ρχοσουν σ’ εμένα
Αν μπορούσα να σου πω
πως θα `μαι αν μ’ αγγίξεις
Αν μπορούσες μια στιγμή
τις σκέψεις να κρύψεις
Αν μπορούσες να το δεις
πως είσαι δικιά μου
Αν μπορούσες να αφεθείς
για λίγο κοντά μου
Τρέχω μόνος σαν το τέλος να κυνηγώ
ο χρόνος ψέμα αφού κοντά μου δε σε κρατώ
τα φώτα σβησμένα
με τις σκέψεις της μορφής σου θα ξεχαστώ
μ’ ένα χάδι της πνοής σου θ’ αναστηθώ
να ‘ρχοσουν σ’ εμένα
Αν μπορούσα να σου πω
πως θα `μαι αν μ’ αγγίξεις
Αν μπορούσες μια στιγμή
τις σκέψεις να κρύψεις
Αν μπορούσες να το δεις
πως είσαι δικιά μου
Αν μπορούσες να αφεθείς
για λίγο κοντά μου
|
Sto mialó mu tin ikóna su sigkrató
stékome sto chthes, fováme ke de zitó
pagóno to vlémma
den borusa na fonákso, na kratithó
ádies léksis ki i alíthia mas sto kenó
na ‘rchosun s’ eména
An borusa na su po
pos tha `me an m’ angiksis
An boruses mia stigmí
tis sképsis na krípsis
An boruses na to dis
pos ise dikiá mu
An boruses na afethis
gia lígo kontá mu
Trécho mónos san to télos na kinigó
o chrónos pséma afu kontá mu de se krató
ta fóta svisména
me tis sképsis tis morfís su tha ksechastó
m’ éna chádi tis pnoís su th’ anastithó
na ‘rchosun s’ eména
An borusa na su po
pos tha `me an m’ angiksis
An boruses mia stigmí
tis sképsis na krípsis
An boruses na to dis
pos ise dikiá mu
An boruses na afethis
gia lígo kontá mu
|
