|
Ένα σώμα ήμασταν εμείς
δε μας ένοιαζε ποτέ κανείς
σβήναμε τις λύπες μας μαζί
κι έλεγες πως είμαι τα πάντα
Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
κι ούτε που σε νοιάζει αν εγώ αντέχω
τα μεγάλα κύματα μόνη σου τα σήκωσες εσύ
δύναμη να τα νικήσω πια δεν έχω
Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
και δε σ’ ενδιαφέρει πως εγώ αντέχω
άλλαξες τα σχήματα και δεν ξέρω πια τι είναι σωστό
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ
Ένα σώμα ήμασταν εμείς
κλέβαμε τον ήχο της σιωπής
έλεγες πως θέλεις και μπορείς
να με πας σε μία άδεια θάλασσα
Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
κι ούτε που σε νοιάζει αν εγώ αντέχω
τα μεγάλα κύματα μόνη σου τα σήκωσες εσύ
δύναμη να τα νικήσω πια δεν έχω
Κάνεις πάλι βήματα έξω απ’ τη δική μου τη ζωή
και δε σ’ ενδιαφέρει πως εγώ αντέχω
άλλαξες τα σχήματα και δεν ξέρω πια τι είναι σωστό
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ
να σε χάνω ή να σ’ αγαπώ
|
Έna sóma ímastan emis
de mas éniaze poté kanis
svíname tis lípes mas mazí
ki éleges pos ime ta pánta
Kánis páli vímata ékso ap’ ti dikí mu ti zoí
ki ute pu se niázi an egó antécho
ta megála kímata móni su ta síkoses esí
dínami na ta nikíso pia den écho
Kánis páli vímata ékso ap’ ti dikí mu ti zoí
ke de s’ endiaféri pos egó antécho
állakses ta schímata ke den kséro pia ti ine sostó
na se cháno í na s’ agapó
na se cháno í na s’ agapó
Έna sóma ímastan emis
klévame ton ícho tis siopís
éleges pos thélis ke boris
na me pas se mía ádia thálassa
Kánis páli vímata ékso ap’ ti dikí mu ti zoí
ki ute pu se niázi an egó antécho
ta megála kímata móni su ta síkoses esí
dínami na ta nikíso pia den écho
Kánis páli vímata ékso ap’ ti dikí mu ti zoí
ke de s’ endiaféri pos egó antécho
állakses ta schímata ke den kséro pia ti ine sostó
na se cháno í na s’ agapó
na se cháno í na s’ agapó
|
