|
Θέλω καπνός να γίνω,
για πάντα να χαθώ, αχ,
να μη σε αντικρίζω,
να μη σε αγαπώ.
Φτάνει, φτάνει, φτάνει. δε θέλω αγάπη άλλη,
αν είναι οι αγάπες σαν την δικιά σου
και οι καρδιές σαν την καρδιά σου,
πιο καλά μονάχος να περπατήσω
και έρημος να ζω, αααχ, και έρημος να ζω,
αααχ, παρά να σ’ αγαπώ.
Ο πόνος της αγάπης
με πλήγωσε πολύ, αχ,
κι αν δεν ξαναγαπήσω,
η αιτία θα `σαι εσύ.
Φτάνει, φτάνει, φτάνει. δε θέλω αγάπη άλλη,
αν είναι οι αγάπες σαν την δικιά σου
και οι καρδιές σαν την καρδιά σου,
πιο καλά μονάχος να περπατήσω
και έρημος να ζω, αααχ, και έρημος να ζω,
αααχ, παρά να σ’ αγαπώ.
|
Thélo kapnós na gino,
gia pánta na chathó, ach,
na mi se antikrízo,
na mi se agapó.
Ftáni, ftáni, ftáni. de thélo agápi álli,
an ine i agápes san tin dikiá su
ke i kardiés san tin kardiá su,
pio kalá monáchos na perpatíso
ke érimos na zo, aaach, ke érimos na zo,
aaach, pará na s’ agapó.
O pónos tis agápis
me plígose polí, ach,
ki an den ksanagapíso,
i etía tha `se esí.
Ftáni, ftáni, ftáni. de thélo agápi álli,
an ine i agápes san tin dikiá su
ke i kardiés san tin kardiá su,
pio kalá monáchos na perpatíso
ke érimos na zo, aaach, ke érimos na zo,
aaach, pará na s’ agapó.
|
