Δε θέλω να μ’ αγαπάς ούτε και να μου μιλάς,
κι αν σε ρωτήσουν, να λες δε με γνωρίζεις,
μου έχεις γίνει βραχνάς, κοίτα, λοιπόν, πού θα πας,
βρες καν’αν άλλον να τόνε βασανίζεις.
Φτάνει πια να μου λες λόγια αγάπης,
φτάνει πια να μου λες πως μ’ αγαπάς,
μου ‘χεις γί- μου `χεις γίνει εφιάλτης,
τη ζωή, τη ζωή μου θα μου φας.
Δε θέλω πια να ρωτάς ούτε και να συζητάς,
για τ’ όνομά μου ξανά μην κουβεντιάζεις,
πάψε να με αγαπάς, κοίτα, λοιπόν, πού θα πας,
γιατί, εμένα να μη με λογαριάζεις.
Φτάνει πια να μου λες λόγια αγάπης,
φτάνει πια να μου λες πως μ’ αγαπάς,
μου ‘χεις γί- μου `χεις γίνει εφιάλτης,
τη ζωή, τη ζωή μου θα μου φας.
|
De thélo na m’ agapás ute ke na mu milás,
ki an se rotísun, na les de me gnorízis,
mu échis gini vrachnás, kita, lipón, pu tha pas,
vres kan’an állon na tóne vasanízis.
Ftáni pia na mu les lógia agápis,
ftáni pia na mu les pos m’ agapás,
mu ‘chis gi- mu `chis gini efiáltis,
ti zoí, ti zoí mu tha mu fas.
De thélo pia na rotás ute ke na sizitás,
gia t’ ónomá mu ksaná min kuventiázis,
pápse na me agapás, kita, lipón, pu tha pas,
giatí, eména na mi me logariázis.
Ftáni pia na mu les lógia agápis,
ftáni pia na mu les pos m’ agapás,
mu ‘chis gi- mu `chis gini efiáltis,
ti zoí, ti zoí mu tha mu fas.
|