Χωρίς δραχμή, χωρίς παλτό
έρχεσαι από αλλού
στη διαδρομή και στο σταθμό
μάτια σκληρά παντού
Απ’ τη νύχτα επιστρέφω
σα χαμένος αδερφός
και στην πόλη μου γυρεύω
του ονείρου μου το φως
Παλιά πατρίδα μου χαμένη
σύνορα κλειστά στο χθες
και καινούρια μου πιο ξένη
ξένος είμαι δυο φορές…
Πρωί πρωί στην αγορά
στο πλήθος ναυαγός
είμαι πληγή, είμαι φωτιά
στον τόπο μου εχθρός
Σ’ έχω νιώσει αδερφέ μου
κι έχω λόγο σοβαρό
κι ας μην έφυγα ποτέ μου
κι ας γεννήθηκα εδώ
Παλιά πατρίδα μου χαμένη
παιδική μου γειτονιά
σε μια χώρα γκρεμισμένη
ξέρω από ξενιτιά
Ξένος εσύ, ξένος κι εγώ
δυο ξένοι, δυο αδερφοί
θάλασσα γη και ουρανό
αν ψάξουμε μαζί
θα βρούμε, δεν μπορεί
του νόστου το νησί…
|
Chorís drachmí, chorís paltó
érchese apó allu
sti diadromí ke sto stathmó
mátia sklirá pantu
Ap’ ti níchta epistréfo
sa chaménos aderfós
ke stin póli mu girevo
tu oniru mu to fos
Paliá patrída mu chaméni
sínora klistá sto chthes
ke kenuria mu pio kséni
ksénos ime dio forés…
Pri pri stin agorá
sto plíthos nafagós
ime pligí, ime fotiá
ston tópo mu echthrós
S’ écho niósi aderfé mu
ki écho lógo sovaró
ki as min éfiga poté mu
ki as genníthika edó
Paliá patrída mu chaméni
pedikí mu gitoniá
se mia chóra gkremisméni
kséro apó ksenitiá
Ksénos esí, ksénos ki egó
dio kséni, dio aderfi
thálassa gi ke uranó
an psáksume mazí
tha vrume, den bori
tu nóstu to nisí…
|