|
Σε λίγο θα μου πεις “Τι ώρα είναι”,
κι αν μ’ άρεσε, μετά, θα με ρωτήσεις,
θα `ρθεις να μου χαϊδέψεις τα μαλλιά μου,
και φεύγοντας, κλεφτά θα με φιλήσεις,
κι εγώ το πρόσωπό μου δε θα πλύνω
να νιώθω αυτή τη γλύκα απ’ το φιλί σου
για να `χω μια απόδειξη τ’ αφήνω
πως έκλεψα μια νύχτα απ’ τη ζωή σου.
Για σένα μπορώ στο θάνατο να φτάσω
κι όλους και όλα να τα χάσω,
φτάνει να θες μονάχα εσύ,
για σένα με τίποτα δεν κάνω πίσω,
δεν έχει δρόμο να γυρίσω,
για μένα υπάρχεις μόνο εσύ.
Το αίμα μου στις φλέβες θα παγώσει,
το ξέρω πως δε θα `σαι πια δικός μου,
δεν έχω τίποτ’ άλλο πια να χάσω,
μου πήρες τις χαρές όλου του κόσμου,
και θα `ρθει η μοναξιά σαν ένας κλέφτης
το φως από τα μάτια μου να πάρει,
σιγά σιγά θα χάνω την ελπίδα,
θα μείνω σαν τη γη χωρίς φεγγάρι.
Για σένα μπορώ στο θάνατο να φτάσω
κι όλους και όλα να τα χάσω,
φτάνει να θες μονάχα εσύ,
για σένα με τίποτα δεν κάνω πίσω,
δεν έχει δρόμο να γυρίσω,
για μένα υπάρχεις μόνο εσύ.
|
Se lígo tha mu pis “Ti óra ine”,
ki an m’ árese, metá, tha me rotísis,
tha `rthis na mu chaidépsis ta malliá mu,
ke fevgontas, kleftá tha me filísis,
ki egó to prósopó mu de tha plíno
na niótho aftí ti glíka ap’ to filí su
gia na `cho mia apódiksi t’ afíno
pos éklepsa mia níchta ap’ ti zoí su.
Gia séna boró sto thánato na ftáso
ki ólus ke óla na ta cháso,
ftáni na thes monácha esí,
gia séna me típota den káno píso,
den échi drómo na giríso,
gia ména ipárchis móno esí.
To ema mu stis fléves tha pagósi,
to kséro pos de tha `se pia dikós mu,
den écho típot’ állo pia na cháso,
mu píres tis charés ólu tu kósmu,
ke tha `rthi i monaksiá san énas kléftis
to fos apó ta mátia mu na pári,
sigá sigá tha cháno tin elpída,
tha mino san ti gi chorís fengári.
Gia séna boró sto thánato na ftáso
ki ólus ke óla na ta cháso,
ftáni na thes monácha esí,
gia séna me típota den káno píso,
den échi drómo na giríso,
gia ména ipárchis móno esí.
|
