|
Μοναδική πατρίδα
τα παιδικά μας χρόνια
είχαμε μια μπιγκόνια
στη σκάλα αριστερά.
Βγαίνει χωρίς πυξίδα
ο έρωτας για ψώνια
ψωμί κι εφημερίδα
τα ρέστα στη χαρά.
Γύρισα από ένα μέτωπο
που όσοι σκοτώνουνε φτιάχνουν το χάρτη
αίσθημα βαρύ αντιμέτωπο
μ’ όσα πληγώνουνε καρδιά και μάτι.
Γύρισα κι έχω ένα αδιάφορο
φιλί παράφορο Αύγουστο μήνα
το ‘σωσα κι εκεί κρατήθηκα
κι έτσι αναστήθηκα, γεια σου Αθήνα.
Κρίμα τόσος θυμός
διαγράφουμε φίλους
σέλφι με σκύλους
πολύς καπνός.
Φεύγει γλιστρά ο καιρός
Κράτα με τώρα
πέρασε η ώρα
στάχτη ο καημός.
Μοναδική πατρίδα
ένα παλιό παιχνίδι
εσύ κι εγώ ταξίδι
στα ήσυχα νερά.
Να βρει κι η καταιγίδα
εμένα γι’ αντικλείδι
στο σπίτι που ποθούσες
να ζήσεις μια φορά.
Γύρισα κι έχω ένα αδιάφορο
φιλί παράφορο για μια Δευτέρα
το ‘σωσα κι εκεί κρατήθηκα
κι έτσι γεννήθηκα, σα καλησπέρα.
|
Monadikí patrída
ta pediká mas chrónia
ichame mia bigkónia
sti skála aristerá.
Ogeni chorís piksída
o érotas gia psónia
psomí ki efimerída
ta résta sti chará.
Girisa apó éna métopo
pu ósi skotónune ftiáchnun to chárti
esthima varí antimétopo
m’ ósa pligónune kardiá ke máti.
Girisa ki écho éna adiáforo
filí paráforo Avgusto mína
to ‘sosa ki eki kratíthika
ki étsi anastíthika, gia su Athína.
Kríma tósos thimós
diagráfume fílus
sélfi me skílus
polís kapnós.
Fevgi glistrá o kerós
Kráta me tóra
pérase i óra
stáchti o kaimós.
Monadikí patrída
éna palió pechnídi
esí ki egó taksídi
sta ísicha nerá.
Na vri ki i kategida
eména gi’ antiklidi
sto spíti pu pothuses
na zísis mia forá.
Girisa ki écho éna adiáforo
filí paráforo gia mia Deftéra
to ‘sosa ki eki kratíthika
ki étsi genníthika, sa kalispéra.
|
