Τη νύχτα που τ’ αστέρια όλα τα μέτρησες
τη νύχτα που είδες δρόμο στο φλυτζάνι
τη νύχτα που τον ταχυδρόμο έδιωξες
και φόρεσες καρό φουστάνι
Τη νύχτα που δεν έφερε πρωί
μόνο μια μάζα που το σύμπαν αυλακώνει
και έμεινα μισότρελο παιδί
να σκίζω ρούχα, ρούχα στο μπαλκόνι
Γυριστρούλα σε φοβάμαι
γυριστρούλα δεν κοιμάμαι…
Τη νύχτα που όλα τα έσβησες
Και που κάθε πρώην σου ’φερνε ζάλη
Τη νύχτα που τα λόγια σου τα μέτρησες
Και μου πες κράτα με θα φύγω πάλι
Γύρι γυριστρούλα κοσμική
Γύρι γυριστρούλα της ανίας
Παρθένα με το γιασεμί
και αποτέλεσμα πολυκοσμίας
Γυριστρούλα σε φοβάμαι
γυριστρούλα δεν κοιμάμαι…
|
Ti níchta pu t’ astéria óla ta métrises
ti níchta pu ides drómo sto flitzáni
ti níchta pu ton tachidrómo édiokses
ke fóreses karó fustáni
Ti níchta pu den éfere pri
móno mia máza pu to síban avlakóni
ke émina misótrelo pedí
na skízo rucha, rucha sto balkóni
Giristrula se fováme
giristrula den kimáme…
Ti níchta pu óla ta ésvises
Ke pu káthe próin su ’ferne záli
Ti níchta pu ta lógia su ta métrises
Ke mu pes kráta me tha fígo páli
Giri giristrula kosmikí
Giri giristrula tis anías
Parthéna me to giasemí
ke apotélesma polikosmías
Giristrula se fováme
giristrula den kimáme…
|