Κι αν είπαμε δυο λόγια θυμωμένα
κι αν γέμισαν σκοτάδια οι ματιές
είμαι ακόμα εδώ κι ας είμαι στα χαμένα
και έχω να σου πω μονάχα ένα
Κι αν ξέφυγε η νύχτα δίχως φρένα
κι αν σπάσανε ποτήρια κι αγκαλιές
είμαι ακόμα εδώ μαζί με τα σπασμένα
κι έχω να σου πω μονάχα ένα
Η αγάπη δε χρεώνει
όποιον την αποθεώνει
πέφτοντας γυμνός μες στη φωτιά της
κι αν ζηλεύει κι αν θυμώνει
κι αν θολώνει κι αν σκοτώνει
η αγάπη πάντα θα τον αθωώνει
Κι αν βγήκανε μαχαίρια ακονισμένα
κι αν χαράξαν με πάθος τις καρδιές
είμαι ακόμα εδώ στη ματωμένη αρένα
κι έχω να σού πώ μονάχα ένα
Η αγάπη δε χρεώνει
όποιον την αποθεώνει
πέφτοντας γυμνός μες στη φωτιά της
κι αν ζηλεύει κι αν θυμώνει
κι αν θολώνει κι αν σκοτώνει
η αγάπη πάντα θα τον αθωώνει
|
Ki an ipame dio lógia thimoména
ki an gémisan skotádia i matiés
ime akóma edó ki as ime sta chaména
ke écho na su po monácha éna
Ki an kséfige i níchta díchos fréna
ki an spásane potíria ki agkaliés
ime akóma edó mazí me ta spasména
ki écho na su po monácha éna
I agápi de chreóni
ópion tin apotheóni
péftontas gimnós mes sti fotiá tis
ki an zilevi ki an thimóni
ki an tholóni ki an skotóni
i agápi pánta tha ton athoóni
Ki an vgíkane macheria akonisména
ki an charáksan me páthos tis kardiés
ime akóma edó sti matoméni aréna
ki écho na su pó monácha éna
I agápi de chreóni
ópion tin apotheóni
péftontas gimnós mes sti fotiá tis
ki an zilevi ki an thimóni
ki an tholóni ki an skotóni
i agápi pánta tha ton athoóni
|