Έβρεχε πολύ μια γκρίζα Κυριακή
μες στους δρόμους αμίλητοι
εγώ κι εσύ είπαμε κι οι δυο
πως φταίει οι βροχή
και χωρίσαμε σαν ξένοι
δήθεν βιαστικοί
Ήταν λάθος ήταν λάθος
πύργους χτίζαμε πάνω στην άμμο μαζί
ήταν λάθος ήταν λάθος
σφάλμα μεγάλο η αγάπη αυτή
Στάζαν οι μαρκίζες κι η ματιά θολή
στην πλατεία δε φαινόταν ούτε μια ψυχή
έκλαψα δεν το ’δες έβρεχε πολύ
μια σταγόνα στις πολλές
το δάκρυ μου στη γη…
Ήταν λάθος ήταν λάθος
πύργους χτίζαμε πάνω στην άμμο μαζί
ήταν λάθος ήταν λάθος
σφάλμα μεγάλο η αγάπη αυτή
|
Έvreche polí mia gkríza Kiriakí
mes stus drómus amíliti
egó ki esí ipame ki i dio
pos ftei i vrochí
ke chorísame san kséni
díthen viastiki
Ήtan láthos ítan láthos
pírgus chtízame páno stin ámmo mazí
ítan láthos ítan láthos
sfálma megálo i agápi aftí
Stázan i markízes ki i matiá tholí
stin platia de fenótan ute mia psichí
éklapsa den to ’des évreche polí
mia stagóna stis pollés
to dákri mu sti gi…
Ήtan láthos ítan láthos
pírgus chtízame páno stin ámmo mazí
ítan láthos ítan láthos
sfálma megálo i agápi aftí
|