|
Μην προσπαθείς να κρυφτείς απ’ το φως
Ξέρω τι σκέφτεσαι, μα δεν ξέρω πως
Όταν φοράς το χαμόγελο αυτό
τους ξεγελάς όλους μα εγώ…
Ξέρω πότε είσαι καλά και πότε δεν είσαι…
Πότε γελάς, πότε πονάς, πότε προσποιείσαι…
Κι αν κάτι έμαθα όσο ζω
ξέρω καλά να σ’ αγαπώ…
Μες στα λάθη σου, σ’ αγαπώ…
Μην προσπαθείς να κρυφτείς από μας
Είμαι ο καθρέφτης σου, μην το συζητάς
Μπορώ το στόμα να λέει “ως εδώ”
όμως στο βλέμμα σου στέκομαι εγώ.
Ξέρω πότε είσαι καλά και πότε δεν είσαι…
Πότε γελάς, πότε πονάς, πότε προσποιείσαι…
Κι αν κάτι έμαθα όσο ζω
ξέρω καλά να σ’ αγαπώ…
Μες στα λάθη σου, σ’ αγαπώ…
|
Min prospathis na kriftis ap’ to fos
Kséro ti skéftese, ma den kséro pos
Όtan forás to chamógelo aftó
tus ksegelás ólus ma egó…
Kséro póte ise kalá ke póte den ise…
Póte gelás, póte ponás, póte prospiise…
Ki an káti ématha óso zo
kséro kalá na s’ agapó…
Mes sta láthi su, s’ agapó…
Min prospathis na kriftis apó mas
Ime o kathréftis su, min to sizitás
Boró to stóma na léi “os edó”
ómos sto vlémma su stékome egó.
Kséro póte ise kalá ke póte den ise…
Póte gelás, póte ponás, póte prospiise…
Ki an káti ématha óso zo
kséro kalá na s’ agapó…
Mes sta láthi su, s’ agapó…
|
