Πάνω που `χα πει “εντάξει, μπήκε στην καρδιά μου τάξη”,
έφερες τα πάνω κάτω και για σένα δεν υπάρχω,
σου `χα δείξει εμπιστοσύνη, πως δεν το `χα διακρίνει,
άλλος ήταν ο σκοπός σου, κοίταγες τον εαυτό σου.
Κοίτα με και πες μου, εγώ τι φταίω,
που μ’ έκανες να κλαίω και να μελαγχολώ,
κοίτα με που καίγομαι και λιώνω
κι ακόμα το πληρώνω που τόσο σ’ αγαπώ.
Πάνω που `χα συνηθίσει, μόνη μου μ’ έχεις αφήσει,
ύπουλο το χτύπημά σου μα θα έρθει κι η σειρά σου.
Κοίτα με και πες μου, εγώ τι φταίω,
που μ’ έκανες να κλαίω και να μελαγχολώ,
κοίτα με που καίγομαι και λιώνω
κι ακόμα το πληρώνω που τόσο σ’ αγαπώ.
|
Páno pu `cha pi “entáksi, bíke stin kardiá mu táksi”,
éferes ta páno káto ke gia séna den ipárcho,
su `cha diksi ebistosíni, pos den to `cha diakríni,
állos ítan o skopós su, kitages ton eaftó su.
Kita me ke pes mu, egó ti fteo,
pu m’ ékanes na kleo ke na melagcholó,
kita me pu kegome ke lióno
ki akóma to pliróno pu tóso s’ agapó.
Páno pu `cha sinithísi, móni mu m’ échis afísi,
ípulo to chtípimá su ma tha érthi ki i sirá su.
Kita me ke pes mu, egó ti fteo,
pu m’ ékanes na kleo ke na melagcholó,
kita me pu kegome ke lióno
ki akóma to pliróno pu tóso s’ agapó.
|