|
Με τη καρδιά βαριά
και του πιοτού τη ζάλη
ξεκίνησα να ‘ρθώ
να σ’ ανταμώσω πάλι
Τα σφάλματα τα πλήρωσα
η τιμωρία φτάνει
συγχώρα με παράβλεψε
τα λάθη που ‘χω κάνει
Γυρίζω σαν τρελός
κι ο ύπνος δε με πιάνει
και δεν μπορώ να βρω
της λησμονιάς βοτάνι
Χωρίσαμε και νόμιζα
θα βρω γυναίκα άλλη
που να ‘χει τα χαρίσματα
και τα δικά σου κάλλη
Με τον εγωισμό
ο έρωτας πεθαίνει
θα κάνω την αρχή
πριν γίνουμε δυο ξένοι
Ξανάνοιξε τη πόρτα σου
να μπω σαν πρώτα πάλι
και δε θα σ’ αποχωριστώ
ως τη ζωή την άλλη
|
Me ti kardiá variá
ke tu piotu ti záli
ksekínisa na ‘rthó
na s’ antamóso páli
Ta sfálmata ta plírosa
i timoría ftáni
sigchóra me parávlepse
ta láthi pu ‘cho káni
Girízo san trelós
ki o ípnos de me piáni
ke den boró na vro
tis lismoniás votáni
Chorísame ke nómiza
tha vro gineka álli
pu na ‘chi ta charísmata
ke ta diká su kálli
Me ton egismó
o érotas petheni
tha káno tin archí
prin ginume dio kséni
Ksanánikse ti pórta su
na bo san próta páli
ke de tha s’ apochoristó
os ti zoí tin álli
|
