Μάνα καλή μάνα πικρή | Mána kalí mána pikrí

Μάνα καλή μάνα πικρή στο μαύρο πέλαγο αντικρύ
το γιο σου δες πώς πέταξε, στον άνεμο φτερό
τα όνειρά του δώσε μου με δάφνη να τα πλέξω
στεφάνι στο βυθό.

Μάνα το αδικοχαμένο δώσ’ μου το μαντήλι σου
δεν ταιριάζουν μοιρολόγια, διώξ’ τα απ’ τα χείλη σου
μόνο ένα τραγούδι για στερνό φιλί
μάνα κάνε υπομονή.

Μάνα καλή μάνα πικρή κόντρα σου βγήκαν οι καιροί
ο γιος σου αστέρι έγινε της κοσμοχαλασιάς
τραγούδησέ τον μάνα μου, τραγούδα για τα βράχια μας
τραγούδα και για μας.

Mána kalí mána pikrí sto mavro pélago antikrí
to gio su des pós pétakse, ston ánemo fteró
ta ónirá tu dóse mu me dáfni na ta plékso
stefáni sto vithó.

Mána to adikochaméno dós’ mu to mantíli su
den teriázun mirológia, dióks’ ta ap’ ta chili su
móno éna tragudi gia sternó filí
mána káne ipomoní.

Mána kalí mána pikrí kóntra su vgíkan i keri
o gios su astéri égine tis kosmochalasiás
tragudisé ton mána mu, traguda gia ta vráchia mas
traguda ke gia mas.