Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
αν ζω ή πέθανα δε συλλογίστηκες
σαν πληγωμένο περιστέρι η αγάπη μας
στ’ άδειο κρεβάτι μας ψυχορραγεί
Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
αν ζω ή πέθανα δε συλλογίστηκες
το πρόσωπό μου από την αγωνία βρέχεται
το τέλος έρχεται ζυγώνει η αυγή
Που ’ναι οι βραδιές οι μεγάλες βραδιές
που την αγάπη μου σου’λεγα πιες
κι ήμουνα φίλος σου και αδελφός
μα δυστυχώς…
ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
αν ζω ή πέθανα δε συλλογίστηκες
σαν πληγωμένο περιστέρι η αγάπη μας
στ’ άδειο κρεβάτι μας ψυχορραγεί
Ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
κι αν σε περίμενα δε με λυπήθηκες
και μένα οι σκέψεις μου για σένα ακόμα σήμερα
καμένα σίδερα μου καίνε την ψυχή
Που ’ναι οι βραδιές οι μεγάλες βραδιές
που την αγάπη μου σου’λεγα πιες
κι ήμουνα φίλος σου και αδελφός
μα δυστυχώς…
ούτε και σήμερα δε με θυμήθηκες
|
Oíte ke símera de me thimíthikes
an zo í péthana de sillogistikes
san pligoméno peristéri i agápi mas
st’ ádio kreváti mas psichorragi
Oíte ke símera de me thimíthikes
an zo í péthana de sillogistikes
to prósopó mu apó tin agonía vréchete
to télos érchete zigóni i avgí
Pu ’ne i vradiés i megáles vradiés
pu tin agápi mu su’lega pies
ki ímuna fílos su ke adelfós
ma distichós…
ute ke símera de me thimíthikes
Oíte ke símera de me thimíthikes
an zo í péthana de sillogistikes
san pligoméno peristéri i agápi mas
st’ ádio kreváti mas psichorragi
Oíte ke símera de me thimíthikes
ki an se perímena de me lipíthikes
ke ména i sképsis mu gia séna akóma símera
kaména sídera mu kene tin psichí
Pu ’ne i vradiés i megáles vradiés
pu tin agápi mu su’lega pies
ki ímuna fílos su ke adelfós
ma distichós…
ute ke símera de me thimíthikes
|