Τράβηξα πολλά για σένα
κι έκλαψα για το καλό σου
κι εσύ λες σ’ όλο τον κόσμο
ότι είμ’ ο τύραννός σου.
Αφού λες πως δίχως λόγο
μαύρη τη ζωή σου κάνω,
παρακάλα, παρακάλα,
παρακάλα να πεθάνω.
Ούτε ευχαριστώ δεν είπες
για την τόση μου αγωνία,
που για την δική σου αγάπη
με μισεί η κοινωνία.
Μ’ αφού λες πως δίχως λόγο
μαύρη τη ζωή σου κάνω,
παρακάλα, παρακάλα,
παρακάλα να πεθάνω.
Όποιος αγαπάει στ’ αλήθεια,
τυραννά και τυραννιέται
κι όπου υπάρχει αγάπης ζήλια,
ένας τύραννος γεννιέται.
Κι αφού λες πως δίχως λόγο
μαύρη τη ζωή σου κάνω,
παρακάλα, παρακάλα,
παρακάλα να πεθάνω.
|
Tráviksa pollá gia séna
ki éklapsa gia to kaló su
ki esí les s’ ólo ton kósmo
óti im’ o tírannós su.
Afu les pos díchos lógo
mavri ti zoí su káno,
parakála, parakála,
parakála na petháno.
Oíte efcharistó den ipes
gia tin tósi mu agonía,
pu gia tin dikí su agápi
me misi i kinonía.
M’ afu les pos díchos lógo
mavri ti zoí su káno,
parakála, parakála,
parakála na petháno.
Όpios agapái st’ alíthia,
tiranná ke tiranniéte
ki ópu ipárchi agápis zília,
énas tírannos genniéte.
Ki afu les pos díchos lógo
mavri ti zoí su káno,
parakála, parakála,
parakála na petháno.
|