|
Άνοιξε απόψε την καρδιά σου
να διαβάσω κάθε μυστικό
και από τα λίγα πράγματά σου
δώσε μου το πιο προσωπικό.
Πάρ’ το κι ας κρατάω χαρακτήρα
κι ας μην το μοιράζομαι ποτέ
είναι στο τζαμάκι του νιπτήρα
μέσα στο ποτήρι το ριγέ.
Πάρε, πασά μου, την οδοντόβουρτσά μου
δώσ’ μου κι εσύ τη μοναξιά σου τη μισή
κι ας ορκιστούμε πως θα μοιραστούμε
θα μοιραστούμε την υπόλοιπή μας τη ζωή.
Είσαι απ’ αυτές που την καρδιά τους
εύκολα τη δίνουν δυστυχώς
μόνο που την οδοντόβουρτσά τους
δεν τηνε δανείζουν κανενός.
Είσ’ ένα παιδί που του αξίζουν
των παραμυθιών οι θησαυροί
όμως τα ματάκια σου δακρύζουν
για μια οδοντόβουρτσα σκληρή.
Πάρε, πασά μου, την οδοντόβουρτσά μου
δώσ’ μου κι εσύ τη μοναξιά σου τη μισή
κι ας ορκιστούμε πως θα μοιραστούμε
θα μοιραστούμε την υπόλοιπή μας τη ζωή.
|
Άnikse apópse tin kardiá su
na diaváso káthe mistikó
ke apó ta líga prágmatá su
dóse mu to pio prosopikó.
Pár’ to ki as kratáo charaktíra
ki as min to mirázome poté
ine sto tzamáki tu niptíra
mésa sto potíri to rigé.
Páre, pasá mu, tin odontóvurtsá mu
dós’ mu ki esí ti monaksiá su ti misí
ki as orkistume pos tha mirastume
tha mirastume tin ipólipí mas ti zoí.
Ise ap’ aftés pu tin kardiá tus
efkola ti dínun distichós
móno pu tin odontóvurtsá tus
den tine danizun kanenós.
Is’ éna pedí pu tu aksízun
ton paramithión i thisavri
ómos ta matákia su dakrízun
gia mia odontóvurtsa sklirí.
Páre, pasá mu, tin odontóvurtsá mu
dós’ mu ki esí ti monaksiá su ti misí
ki as orkistume pos tha mirastume
tha mirastume tin ipólipí mas ti zoí.
|
