|
Μαύρο κρασί σαν αίμα ταύρου στην αρένα
αδειάζει εύκολα το δεύτερο πακέτο
το μηχανάκι του καιρού δεν έχει φρένα
και η αγάπη σου κρατάει ένα στιλέτο
Είναι το σώμα σου γεμάτο ναρκοπέδια
σκιά που κρύβεται στη νύχτα του καθρέφτη
μέσα μου βλέπω πυρκαγιές και μαύρα σχέδια
όμως σε θέλω μ’ ένα πάθος χαρτοπαίχτη
Παίζεις περίεργο παιχνίδι και φοβάμαι
πως μες στα μάτια σου πάλι χαμένος θα ‘μαι
Στροφές ανάποδες και η άσφαλτος να καίει
περνούν σφυρίζοντας οι μήνες σαν νταλίκες
φεύγεις κι αφήνεις μιαν αγάπη όλο χρέη
με ανοιχτούς λογαριασμούς και υποθήκες
Μαχαίρι αδέσποτο στο σώμα μου καρφώσου
φαρμακερό κεντρί, φαρμακερό αγκάθι
σ’ ακολουθώ σ’ αυτό τον ξέφρενο ρυθμό σου
κι ας ξανακάνω απ’ την αρχή τα ίδια λάθη
Παίζεις περίεργο παιχνίδι και φοβάμαι
πως μες στα μάτια σου πάλι χαμένος θα ‘μαι
|
Mavro krasí san ema tavru stin aréna
adiázi efkola to deftero pakéto
to michanáki tu keru den échi fréna
ke i agápi su kratái éna stiléto
Ine to sóma su gemáto narkopédia
skiá pu krívete sti níchta tu kathréfti
mésa mu vlépo pirkagiés ke mavra schédia
ómos se thélo m’ éna páthos chartopechti
Pezis períergo pechnídi ke fováme
pos mes sta mátia su páli chaménos tha ‘me
Strofés anápodes ke i ásfaltos na kei
pernun sfirízontas i mínes san ntalíkes
fevgis ki afínis mian agápi ólo chréi
me anichtus logariasmus ke ipothíkes
Macheri adéspoto sto sóma mu karfósu
farmakeró kentrí, farmakeró agkáthi
s’ akoluthó s’ aftó ton kséfreno rithmó su
ki as ksanakáno ap’ tin archí ta ídia láthi
Pezis períergo pechnídi ke fováme
pos mes sta mátia su páli chaménos tha ‘me
|
