Βράδιασε πάλι απόψε και σου τηλεφωνώ
να ακούσω θέλω λίγο την φωνή σου
το μαξιλάρι δίπλα μου αδειανό
και τι δεν θα έδινα για να βρεθώ μαζί σου
Μου απάντησε η φωνή σου στον τηλεφωνητή
αηδόνι ανοιξιάτικο που τραγουδάει την νύχτα
μήνυμα σε άφησα πως έλειψες πολύ, να ‘σαι καλά
όπου και να ‘σαι καληνύχτα
Καληνύχτα, καληνύχτα όπου και να ‘σαι
το ξέρω πως και εσύ ακόμα με θυμάσαι
μπορεί να είμαστε μακριά μα μην λυπάσαι
καληνύχτα, καληνύχτα
Η πόλη νυσταγμένη, η ανάσα σου βαριά
είπες ότι κοιμόσουνα και άκουσες την φωνή μου
βάσανα που ‘χει ο έρωτας,
μα βάσανα γλυκά, να ‘σαι καλά
εσύ που μπήκες ξαφνικά μες την ζωή μου.
Καληνύχτα, καληνύχτα όπου και να ‘σαι
το ξέρω πως και εσύ ακόμα με θυμάσαι
μπορεί να είμαστε μακριά μα μην λυπάσαι
καληνύχτα, καληνύχτα
|
Orádiase páli apópse ke su tilefonó
na akuso thélo lígo tin foní su
to maksilári dípla mu adianó
ke ti den tha édina gia na vrethó mazí su
Mu apántise i foní su ston tilefonití
aidóni aniksiátiko pu tragudái tin níchta
mínima se áfisa pos élipses polí, na ‘se kalá
ópu ke na ‘se kaliníchta
Kaliníchta, kaliníchta ópu ke na ‘se
to kséro pos ke esí akóma me thimáse
bori na imaste makriá ma min lipáse
kaliníchta, kaliníchta
I póli nistagméni, i anása su variá
ipes óti kimósuna ke ákuses tin foní mu
vásana pu ‘chi o érotas,
ma vásana gliká, na ‘se kalá
esí pu bíkes ksafniká mes tin zoí mu.
Kaliníchta, kaliníchta ópu ke na ‘se
to kséro pos ke esí akóma me thimáse
bori na imaste makriá ma min lipáse
kaliníchta, kaliníchta
|