|
Πως ξεχαστήκαμε μονάχοι εδώ πέρα
πέρασαν κιόλας τέσσερις χειμώνες
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
απόψε με βαραίνουν σαν αιώνες
Λέω να βγω να πάω να μεθύσω
να ξαναπαίξουμε για λίγο να χαθούμε
να σε σκεφτώ και να σε νοσταλγήσω
και αν υπάρχει λόγος να γυρίσω
Αχ πως ξεχάστηκα μαζί σου εδώ πέρα
με την αγάπη σου να με εξαφανίζει
αγάπη μου αφηρημένη αγάπη
ακούω μέσα στη σιωπή το σπίτι να βουίζει
Λέω να βγω να πάω να μεθύσω
να ξαναπαίξουμε για λίγο να χαθούμε
να σε σκεφτώ και να σε νοσταλγήσω
και αν υπάρχει λόγος να γυρίσω
|
Pos ksechastíkame monáchi edó péra
pérasan kiólas tésseris chimónes
agápi mu afiriméni agápi
apópse me varenun san eónes
Léo na vgo na páo na methíso
na ksanapeksume gia lígo na chathume
na se skeftó ke na se nostalgíso
ke an ipárchi lógos na giríso
Ach pos ksechástika mazí su edó péra
me tin agápi su na me eksafanízi
agápi mu afiriméni agápi
akuo mésa sti siopí to spíti na vuízi
Léo na vgo na páo na methíso
na ksanapeksume gia lígo na chathume
na se skeftó ke na se nostalgíso
ke an ipárchi lógos na giríso
|
